رفتن..!
رفتن..!
رفتن همیشه ریختن لباس در چمدان..
و رهسپار جاده شدن نیست..!
رفتن گاهی..
گاهی آن است که شور..، عشق و احساست..،
پیش از تو چمدانشان را بسته باشند..کوچ کنند..؛
و تنت اینجا..
بی خویشتن و خالی از خود..
در ایستگاهی تنها بماند..!
این نیز رفتن است.
نظرات شما عزیزان:
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)
هر آنچه خواهی از من بخواه، صبر مخواه
كه صبر، راه درازی به مرگ پیوسته ست!
تو آرزوی بلندی و دست من كوتاه
تو دوردست امیدی و پای من خسته ست.
همه وجود تو مهر است و جان من محروم
چراغ چشم تو سبزست و راه من بسته است
.gif)